ΘΑΥΜΑ ΤΑΞΙΑΡΧΗ ΣΤΗ ΘΑΣΟ

ΕΝΑ ΑΚΟΜΗ ΜΕΓΑΛΟ ΘΑΥΜΑ ΤΟΥ ΤΑΞΙΑΡΧΗ ΣΤΗΝ ΘΑΣΟ

«Ένα βρεγμένο σπίρτο ανάψαμε κι αυτό άναψε αμέσως».
Διηγείται η κ. ε… Ι… Τ…. από την Αιάνη Κοζάνης τον Σεπτέμβριο του 2005:
«Είχαμε 13 χρόνια παντρεμένοι χωρίς να μπορούμε να αποκτήσουμε παιδάκι. Οι γιατροί πλέον μας το είχαν αποκλείσει. Τυχαία έπεσε στα χέρια μας ένα βιβλιαράκι του Ιστορικού του Αρχαγγέλου Μιχαήλ.
Όταν διαβάσαμε τα θαύματά Του, αποφασίσαμε με το σύζυγό μου να έρθουμε να Τον προσκυνήσουμε , να Τον παρακαλέσουμε και να πάμε στο Αγίασμα.
Ήταν 30 Ιανουαρίου του 2000 , όταν φθάσαμε με πολλή πίστη και λαχτάρα στο Μοναστήρι για πρώτη φορά, παρά την κακοκαιρία του χειμώνα. Προσκυνήσαμε τον Αρχάγγελο, προσευχηθήκαμε θερμά , εξομολογηθήκαμε και την Κυριακή το πρωί παρακολουθήσαμε την Θεία Λειτουργία .Μας σταύρωσε ο ιερεύς με τον Τίμιο Ήλο κι αμέσως μετά ξεκινήσαμε για το Αγίασμα, παρά το ότι οι αδελφές μας απέτρεπαν ,επειδή ο καιρός ήταν άσχημος και η θάλασσα φουρτουνιασμένη.
Όταν φθάσαμε στη σπηλιά , συρθήκαμε μέσα και θελήσαμε να ανάψουμε το καντηλάκι που υπήρχε εκεί, αλλά δεν είχαμε αναπτήρα μαζί μας. Βρήκαμε μόνο κάτι σπίρτα βρεγμένα από τα νερά και την υγρασία ,που λογικά θα ήταν αδύνατο να ανάψουν. Πήραμε ένα βρεγμένο σπίρτο κι αυτό άναψε αμέσως, με την πρώτη, κι ανάψαμε το καντηλάκι. Αυτό ήταν το πρώτο θαυμαστό για μας και το προμήνυμα για τη χαρά που θα μας έδινε ο Αρχάγγελος. Το δεύτερο θαυμαστό σημείο για μένα προσωπικά ήταν το εξής: Εγώ για πολύ καιρό υπέφερα από τρομερούς πόνους στον αυχένα και είχα ταλαιπωρηθεί πολύ με αυτό το πρόβλημα. Επιστρέφοντας από το Αγίασμα , παρ΄ ότι κουράστηκα πάρα πολύ σκαρφαλώνοντας τα βράχια , σταμάτησαν οι πόνοι «μαχαίρι» και μέχρι σήμερα δεν έχω ξαναπονέσει.
Το ολοκληρωτικό όμως και μεγαλύτερο Θαύμα Του σε μας ήταν ότι μέσα στο χρόνο εκείνο, χωρίς ιατρική βοήθεια μας χάρισε ένα χαριτωμένο αγοράκι, που τώρα είναι 4 ετών. Έτσι όσο πιο συχνά μπορούμε ερχόμαστε στον Άγιο και Του το φέρνουμε ,ευχαριστώντας Τον με άπειρη ευγνωμοσύνη για το τόσο μεγάλο δώρο Του».
(Αξίζει να σημειωθεί ,ότι η κ. Ε… καθ΄ όλη την διάρκεια της εγκυμοσύνης της έπινε καθημερινώς από το Αγίασμα ,που μόνοι τους πήραν από τη σπηλιά των Γονατών και ότι όταν κάποια στιγμή τους τελείωσε, ήρθε ο σύζυγός της από την Κοζάνη και με πολλή πίστη κατέβηκε πάλι στο Αγίασμα , για να το πάρει μόνος του, ώστε να έχει να πίνει μέχρι τέλους η σύζυγός του).

(Από το βιβλίο Το προσκύνημα του Αρχαγγέλου Μιχαήλ της Θάσου