Ονομάζομαι Γεώργιος Τσαγκαρινός και κατάγομαι από τη Σύμη, μα γεννήθηκα και μεγάλωσα στη Ρόδο. Το 1954 σε ηλικία δέκα ετών, προσβλήθηκα απο οστεομελίτιδα. Στο δεξιό μου ώμο παρουσιάστηκε ένας μικρός όγκος σε μέγεθος φακής, ο οποίος συνεχώς μεγάλωνε. Μετά από οκτώ μήνες έφτασε στο μέγεθος ενός μανταρινιού. Το χέρι μου δεν μπορούσε να κινηθεί ούτε χιλιοστό, διότι σφάδαζα από τους πόνους.
Ο πατέρας μου με πήγε και έκανα εξετάσεις, οι οποίες απέδειξαν την ύπαρξη της οστεομελίτιδας. Έκανα εισαγωγή τότε στην κλινική του Λαζάρου στη Ρόδο και οι γιατροί, αφού έκαναν συμβούλιο, απεφάνθησαν ότι έπρεπε να εγχειριστώ. Το χέρι μου στο μεταξύ ήταν δεμένο με μαντήλι από τον λαιμό, γιατί στην παραμικρή κίνηση, όπως ανέφερα πονούσε φοβερά.
Την παραμονή της εγχειρήσεως το βράδυ, με ετοίμασαν οι νοσοκόμες για την επόμενη. Γύρω στις επτά το άλλο πρωί ξύπνησα και ασυναίσθητα κούνησα το χέρι μου μέσα από το μαντίλι. Διαπίστωσα ότι δεν πόνεσα καθόλου. Έβαλα το αριστερό μου χέρι στον δεξιό μου ώμο που υπήρχε ο όγκος και με έκπληξη είδα οτι ο όγκος που χρειάστηκε οκτώ μήνες για να φτάσει σε αυτό το μέγεθος, εξαφανίστηκε ξαφνικά σε μια νύκτα.
Ο χειρούργος Κ. Λάζαρος μόλις είδε το χέρι μου χωρίς τον όγκο, έκανε τον σταυρό του και είπε:»θαύμα»!!!
Όταν σε λίγο ήλθαν οι δικοί μου για να μου συμπαρασταθούν στην εγχείρηση που επρόκειτο να κάνω και φυσικά δεν έκανα, έμαθα ότι ο πατέρας μου όλη την προηγούμενη νύχτα είχε μπροστά του το Εικόνισμα του Ταξιάρχη μας και γονατιστός με δάκρυα παρακαλούσε μέχρι το πρωί τον Μεγαλόχαρο, να βοηθήσει στην επέμβαση. Φοβόταν ότι θα έχανα το χέρι μου, γιατί τα χρόνια εκείνα η ιατρική δεν είχε εξελιχθεί όπως σήμερα. Σήμερα, θεωρώ και εγώ ότι ήταν το πιθανότερο.
Ο Μεγαλόχαρος άκουσε τις δεήσεις και παρακλήσεις του πατέρα μου και όχι μόνο περευρέθη στην εγχείρηση, αλλά την έκανε μόνος Του. Δοξασμένο το όνομα του Κυρίου και του Ταξιάρχου μας του Πανορμίτη, που μεσίτευσε στον Κύριο και έκανε το θαύμα Του.
Από τότε και μέχρι και σήμερα, όσα προβλήματα κι αν παρουσιάστηκαν στην ζωή μου, επικαλούμαι πάντα την βοήθεια του Ταξιάρχη μας. Πάντα μου συμπαραστεκόταν και λύνονταν όλα. Είναι ο Προστάτης μου, τον προσκυνώ και τον δοξάζω.
http://www.athensmagazine.gr/athenstalk/syntaraktiko-thayma-mesa-se-ena-brady-eksafanisthke-ogkos-apo-to-xeri-moy
Εχω να σας αφηγηθω ενα περιστατικο, και επιθυμω να το μοιραστω με ολον τον κοσμο.
Το καλοκαιρι που εφυγε πηρε μαζι του και τους δυο φιλους μου πισω στην πατριδα τους, στην Αμερικη.
Χρονια ερχονται καθε καλοκαιρι εχουν αγορασει και σπιτι στα Μυστεγνα.
Φετος εφυγαν πιο γρηγορα απ οτι συνηθως γιατι δεν ενιωθε και τοσο καλα, δεν μπορουσε να φαει ,δυσκολια στην καταποση και κατι αλλα συμπτὠματα που στην αρχη τα απεδωσαν σε μια επεμβαση χολης που ειχε κανει ο συζυγος λιγο πτιν ερθουν απο το Portland της πολιτειας του Maine απ οπου ζουν.
Σε λιγο καιρο μαθαινω μεσω eimail απο τριτον φιλο που συναντησα οτι ο Irwin .ετσι λεγετε. ειχε καρκινο στον οισοφαγο .
Ταμπλας μου ήρθε καθοτι ειναι φιλοι μου αγαπημενοι που γνωριζω και ειμαι μαζι τους απο τοτε που ημουνα 20 χρονων , (66 ειμαι τωρα).
Για σκεφτητε , μια ολοκληρη ζωη φιλιας γεματη αγαπη και απ της δυο πλευρες. Εγω ημουν ο συνδετικος κρίκος που τους εφερα εδω και εγινε η Μυτιληνη η δευτερη πατριδα τους.
Ενιωθα μαυρη απελπισια που δεν ειχα αλλο τροπο να βοηθησω παρα με λογια συμπαραστασης να τους δωσω οσο ειναι δυνατον θαρρος,δυναμη και κουραγιο για τον γολγοθα που εχουν να ανεβουν .Αμα εισαι απελπισμενος το τελαυταιο καταφύγιο το βρισκεις Εκει! Σε μια παρακληση για βοηθεια σε μια προσευχη.
Εγω ζω στην Μυτηληνη, και τον Αραπη τον εχω για καταφυγιο .
Αραπη τον λεμε εδω εμεις τον Αγιο . ξερετε τον Μεγαλο τον Αρχαγγελο ! Στον Μανδαμαδο! Τον Ταχιαρχη!
Δεν ει,αι καλος στις προσευχες αλλα ΑΥΤΟΣ το ξερει και μ"ακουει!
Πηρα λοιπον ενα κομματι βαμβακι το σταυρωσα στην εικονα του , το εδειξα και Του ζητησα να τον βοηθηση. Πηρα και λιγο λαδι !
Στης 2 το δεκεμβρη εχει προγραμματιστη να κανει εγχειρηση.
Πριν απο λιγες μερες αλληλογραφησαμε ηλεκτ/κα και μου ειπε οτι η εγχειρηση αναβαλεται γιατι καπου στο ισχιο ειχαν και αλλο ευρημα ........!
Ως εκ τουτου αναβαλεται για να ψαξουν .
Προχθες λοιπον ηταν για να περασει ξανα απο scan να δουν τι παίζει εκει.
Πριν λοιπον μπη στον τομογραφο η γυναικα του στην απελπισια της θυμηθηκε οτι τιυς εστειλα κατι απ τον Αγιο το πηρε και τον σταυρωσε στο αλλο ευρημα απἀνω πριν μπη στον τομογραφο.
Για να μην την μακρυνω την διηγηση...
ΔΕΝ ΕΙΔΑΝ ΤΙΠΟΤΑ! ΕΙΧΕ ΧΑΘΕΙ .
Υ.Γ θα σας στειλω το γραμμα που μου εστειλε και κανω παρακληση να το ανεβασετε οχι μονο στην σελιδα σας αλλα οπου αλλου νομιζετε να το μαθη τουτο ο κοσμος