ΕΝΑ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΟ ΘΑΥΜΑ ΤΟΥ ΤΑΞΙΑΡΧΗ!! Η ΠΙΣΤΗ ΤΗΣ ΜΑΝΑΣ ΣΩΖΕΙ ΤΟ ΓΙΟ ΤΗΣ ΑΠΟ ΟΜΑΔΑ ΣΑΤΑΝΙΣΤΩΝ

ΕΝΑ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΟ ΘΑΥΜΑ ΤΟΥ ΤΑΞΙΑΡΧΗ!! Η ΠΙΣΤΗ ΤΗΣ ΜΑΝΑΣ ΣΩΖΕΙ ΤΟ ΓΙΟ ΤΗΣ ΑΠΟ ΟΜΑΔΑ ΣΑΤΑΝΙΣΤΩΝ

Μάνα θα καθυστερήσω απόψε να επιστρέψω σπίτι. Μην ανησυχείς. Έχει πανσέληνο και θα πάμε μια παρέα στον Υμηττό να χαρούμε το φεγγάρι”...................
Αρκετές φορές με αυτή τη δικαιολογία ο Γιώργος καθησυχάζει τη μητέρα του για την μεταμεσονύκτια επιστροφή του στο σπίτι. Άλλοτε στον Υμηττό, άλλοτε σε άλλο βουνό του λεκανοπεδίου της Αττικής, πηγαίνει με την παρέα του νυχτερινό περίπατο.. Η κ.Παναγιώτα δεν πείθεται με αυτά που της λέει ο γιος της. Διαίσθανεται ότι κάτι άλλο συμβαίνει. Βλέπει μάλιστα τελευταία και κάποια αλλαγή στη συμπεριφορά του μονάκριβου παιδιού της.

Έχουν περάσει μερικοί μήνες από τότε που πήρε το απολυτήριο στρατού. Χαίρεται που τον έχει κοντά της.
Όμως ο Γιώργος της δεν είναι ο παλιός Γιώργος. Ζει σε ένα δικό του κόσμο. Τα περιοδικά και βιβλία που φέρνει στο σπίτι, η μουσική που ακούει, οι τηλεφωνικές επικοινωνίες του, οι βραδυνές καθυστερήσεις, τη βάζουν σε πολλές ανησυχίες.
Μία μέρα που έλειπε μπήκε στο δωμάτιο να το συμμαζέψει. Αφίσες στον τοίχο με μορφές άγριες σε έξαλλη εμφάνιση, δίσκοι με μουσική από συγκροτήματα παράξενα. Περιοδικά και βιβλία με περιεχόμενο περίεργο. Σ`ένα απο αυτά διαβάζει: Αυστραλιανό γκρούπ “υψηλή τάση”. Μεταφυτεύτηκε στην Αγγλία και πήρε το όνομα “ Αντίχριστος θάνατος στο ΧΡΙΣΤΟ”!

Ένα άλλο περιοδικό το βρήκε κρυμμένο κάτω από το στρώμα και γράφει ένα συγκρότημα τραγουδιστών που ονομάζονται “βασιλιάδες στην υπηρεσία του σατανά”!
Σε άλλο βιβλίο είδε διάφορα σχήματα με επεξηγήσεις: Η κεφαλή του τράγου συμβολίζει το σατανά. Το εξάκτινο αστέρι με τα δύο εφαπτόμενα ισοσκελή τρίγωνα, συμβολίζει τη λευκή και μαύρη μαγεία. Το πεντάκτινο αστέρι με δύο γωνίες προς τα κάτω συμβολίζει το διάβολο με ανοιχτά χέρια και πόδια. Το οκτάκτινο αστέρι συμβολίζει την καταστροφή και την αταξία και αντικαθιστά την αρμονία με την σύγχυση.

- Έλα Χριστέ και Παναγιά μου, φώναξε και άρχισε να σταυροκοπιέται. Έσκισε αρκετά και ήτανε αποφασισμένη να τα κάψει όλα, αλλά τελευταία στιγμή άφησε μερικά.

Όταν επέστρεψε ο Γιώργος, βρήκε την κατάλληλη ώρα η μητέρα του και και με πολύ καλοσύνη πιάσανε οι δυό τους συζήτηση.

- Παιδί μου, πήγα να σιγυρισω το δωμάτιο σου και έκλαψα
- Γιατί καλή μου. Νομίζεις ότι ο γιος σου δεν σε αγαπάει;
- Δεν έχω παράπονο, παιδί μου από αυτό. Μου τρώει όμως τα σπλάχνα μου και η αγωνία για τις μουσικές που ακούς, τα περιοδικά και βιβλία που διαβάζεις. Δεν σου κρύβω ότι έσχισα μερικά. Ακόμα ανησυχώ τις νύχτες που απουσιάζεις, μέχρι να επιστρέψεις δεν μπορώ να κλείσω μάτι.

- Μην ανησυχείς μητέρα. Είμαστε μια παρέα που γνωριστήκαμε στο στρατό και πηγαίνουμε σε ενα βουνό εδώ στο λεκανοπέδιο της Αττικής, όταν υπάρχει πανσέληνος. Μέσα στην ησυχία της νύχτας και κάτω από το φως του φεγγαριού ένας μας λέει καλά πράγματα.
Επικαλείται και διάφορα πνεύματα...

- Στάσου παιδί μου, Μην προχωρείς! Μήπως είναι σατανιστής;
- Και τι πειράζει μητέρα; Πνεύματα είναι και αυτά... Να σου πω τώρα και γιατί έβγαλα το σταυρουδάκι που μου έβαλες στο λαιμό.
Σε μια από τις νυχτερινές συναντήσεις μας, μας είπε ο μεγαλύτερος της παρέας ότι δεν χρειάζεται να φέρουμε πάνω μας φυλαχτά αγίων και σταυρό, για να χαιρόμαστε καλύτερα αυτές τις συναντήσεις μας.

Όταν τα άκουσε η κ.Παναγιώτα, την έπιασε κρύος ιδρώτας. Ο Γιώργος της να βγάλει το σταυρό από πάνω του! Πρόσπαθησε να τον πείσει να ξαναβάλει το σταυρό στο λαιμό του, αλλά με διάφορες δικαιολογίες απέυφευγε.

Τώρα πλέον επαληθεύτηκαν όλοι οι φόβοι της! Με την καθοδήγηση του καλού της Πνευματικού, άρχισε να θωρακίζει το παιδί της με τις πιο θερμές προσευχές.
Βρέθηκε κάποτε και στο προσκύνημα του Ταξιάρχη στον Μανταμάδο της Μυτιλήνης.
Έχει μέσα της ακόμα νωπή την ανάγλυφη εικόνα του Ταξιάρχη, που έγινε με το αίμα αυτών που εσφάγησαν στο Μοναστήρι!
Τον παρακαλεί και τον ικετεύει! για το μονάκριβο παιδί της, να το ξεμπλέξει από την “θανατηφόρα” παρέα του.............

- Μητέρα, απόψε θα καθυστερήσω να επιστρέψω, μην ανησυχείς.
Θα πάμε όλη η συντροφιά βραδυνό περίπατο να χαρούμε την φεγγαρόλουστη νύχτα!

Σαν έκλεισε την πόρτα ο Γιώργος, η κ.Παναγιώτα άναψε το καντηλάκι της και μπροστά στο εικόνισμα του σπιτιού της άρχισε να χτυπάει την πόρτα του ουρανού,

Παρακαλεί ιδιαίτερα τον Αρχάγγελο Μιχαήλ, τον Ταξιάρχη, να προστατεύει το βλαστάρι της:
“ΌΠΟΥ ΕΠΙΣΚΙΑΖΕΙ Η ΧΑΡΙΣ ΣΟΥ ΑΡΧΑΓΓΕΛΕ, ΕΚΕΙΘΕΝ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ ΔΙΩΚΕΤΑΙ Η ΔΥΝΑΜΙΣ”
....το επανέλαβε πολλές φορές μαζί με άλλες προσευχές της.

........Ο Γιώργος ανηφορίζει στον καθορισμένο λόφο που είχαν συμφωνήσει μεταξύ τους τα μέλη της παρέας να συναντηθούν. Ησυχία και ηρεμία βασιλεύει παντού.
Σε κάποια στιγμή καθώς πλησιάζει τους άλλους που ήταν ήδη συγκεντρωμένοι, ακούει την φωνή του αρχηγού να τον διώχνει.:

- Φύγε, φύγε!! Γιατί τον έφερες αυτόν μαζί σου;;;.... Φύγε... Φύγε... Δεν σε θέλω...!!

Προσπάθησε να καταλάβει ο Γιώργος γιατί του μιλάει έτσι. Στην επιμονή του αρχηγού αναγκάστηκε να φύγει, κατέβηκε από τον λόφο, πήρε το αυτοκίνητο του και επέστρεψε νωρίς στο σπίτι.
- Καλώς τον Γιώργο μου, και τον αγκαλιάζει η μανούλα του. Κάτσε να φας παιδί μου.
Πριν καλά-καλά βάλει τη μπουκιά στο στόμα του άρχισε τις ερωτήσεις.

- Μητέρα, τι έκανες την ώρα που έλειπα;
- Γιατί παιδί μου με ρωτάς;

Προσπάθησε ο Γιώργος να της εξηγήσει.... Το και το έγινε... της είπε.
Η κ.Παναγιώτα αμέσως κατάλαβε πολλά. Χωρίς περιστροφές του είπε για τους αγγέλους και τους Αρχαγγέλους και για τον Αρχάγγελο Μιχαήλ, τον Ταξιάρχη.

Κατόπιν με συγκίνηση του περιέγραψε τις προσευχές και τις παρακλήσεις που κάνει προς τους αγγέλους και μάλιστα προς τον Ταξιάρχη να τον προστατεύει από τις παγίδες του σατανά.
Τον προβλημάτισαν όλα αυτά. Είχε δίκαιο η μητέρα του.
Τώρα κατάλαβε που είχε μπλέξει. Άρχισε από εκείνη την ώρα να καταλαβαίνει ότι πρέπει να ξεκόψει από την παρέα του.

Γονάτισε η πιστή γυναίκα εκείνο το βράδυ και δακρυσμένη ευχαρίστησε μέσα απ΄την καρδιά της τον Ταξιάρχη για τη θαυμαστή του επέμβαση και τη σωτηρία του παιδιού της.....

Περιοδικό “Ο ΤΑΞΙΑΡΧΗΣ”, αρ.φύλλου 224, Όκτ.-Δεκ.2014